چگونه آبروداری کنیم؟

انسان عاقل کسی است که همواره در تلاش است تا آبروی خویش را حفظ کرده و حرمت خود و خانواده اش را نگاه دارد. در این میان بی آبرویی امری است فاجعه آمیز. انسان بی آبرو، دست به هر کاری می زند و هیچ چیز برایش ارزش ندارد. جز به خود و مقاصدش نمی اندیشد و زندگی در مقابل چشمانش رنگ می بازد.

حفظ آبرو از اموری است که مورد توجه پیشوایان دینی ما قرار داشته است. در کلمات و سخنان گهربار مولا علی (علیه السلام) نیز موارد فراوانی را می توان یافت که ایشان به اصل مهم آبروداری توجه ویژه نشان داده و پیروان خویش را بدان فرمان داده اند.

آنچه می توان از سخنان آن امام همام به دست آورد آن است که آبرو دارای دو جنبه کلی است. اول آنچه به خود انسان باز می گردد و مقصود تلاش برای حفظ آبروی خویش است و دوم آن سوی سکه که دیگران را شامل می گردد و بدان معناست که در برخورد با دیگران به گونه ای رفتار شود که آبرویشان حفظ شده و کاری که باعث ریخته شدن آبروی دیگری می شود انجام نشود.
آنچه در این مجال مورد توجه قرار داده می شود وجه اول است. می خواهیم بدانیم در نهج البلاغه چه راهکارهایی برای حفظ آبروی فردی ارائه شده است. در ذیل به برخی از مهم ترین آن ها اشاره می گردد.